Suka: wzrost- od 60 do 63cm, masa ciała- od 35 do 40 kg.
Ogólne wrażenie: Od średniej do dużej wielkości. Pies o przyjemnej fizjonomii i pięknej trójkolorowej szacie.
Charakter: Łagodny, towarzyski i bardzo czuły.
Nazwy : Berneński Pies Pasterski, Berner Sennenhund, Bouvier de Berne, Dürbachler
Głowa o dość szerokiej czaszce nie sprawia wrażenia ciężkiej. Silna, średniej długości kufa. Małe, wysoko osadzone uszy przylegają do skroni. Ciemnobrązowe oczy w kształcie migdała mają łagodny wyraz. Szyja jest umięśniona. Pies ten ma zwarty i krótki tułów oraz szeroką i głęboką klatkę piersiową, co daje wrażenie siły. Ogon, obficie obrośnięty falującym włosem, jest lekko zakręcony na końcu, kiedy pies odpoczywa noszony jest nisko. Szata jest lśniąca, delikatna i gładka, czasem długa, obfita i miękka, czasami układająca się w fale. Umaszczenie czarne, oznaczone podpalanymi łatami nad oczami, na policzkach i kończynach. Na grzbiecie nosa, piersi, łapach i czasem na czubku ogona mogą pojawiać się białe znaczenia.
Pochodzenie- wśród dalekich przodków pasterskiego psa berneńskiego są azjatyckie molosy, których legiony używały jako psów do walki. Niektóre osobniki, pozostawione na terenach późniejszej Szwajcarii, skrzyżowano z miejscowymi psami, przeznaczonymi do pilnowania stada i domów. W 19 wieku napływ obcych ras doprowadził niemal do wyginięcia tej rasy. Na szczęście znalazło się kilku oddanych pasjonatów, którzy około 1900roku przeprowadzili rejestracje udanych osobników, co zapewniło rozwój rasy szwajcarskiej. W tamtych czasach głównym regionem hodowlanym był region Dürrbach, stąd nazwa Dürrbachler, początkowo nadana rasie i używana do dzisiaj.
Informacje zaczerpnięte są z książki :
LAROUSSE psy i szczenięta
Rasy·Zachowanie·Pielęgnacja
pod redakcją: doktora Pierre'a Rousseleta-Blanca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz